- халосшуда
- [خلاص شده]раҳошуда, озодшуда, наҷотёфта
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
вораста — [وارسته] сифати феълии замони гузашта аз ворастан; раҳоёфта, халосшуда; фориғ, озод; вораста шудан (гаштан) халос шудан, аз қайде раҳоӣ ёфтан, озод шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мухаллас — I [مخلص] а. кит. холис карда, софшуда II [مخلص] а. кит 1. халосшуда, раҳонида 2. бароварда, гирифта … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
наҷотёфта — [نجات يافته] сифати феълии замони гузашта аз наҷот ёфтан; халосшуда; озодшуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
раста — I [رسته] 1. раҳошуда, халосшуда, он ки наҷот ёфтааст 2. аз замин рӯида (баромада) II [رسته] 1. дӯконҳои дар як қатор сохташуда, қатори дӯконҳо дар бозор 2. роҳи зери токҳои бо хавоза бардошташуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
растагор — [رستگار] халосшаванда, халосиёбанда, халосшуда, раҳоёфта … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
раҳо — [رها] наҷотёфта, халосшуда, озодӣ, наҷот; раҳо кардан халос (озод) кардан, сар додан; раҳо гардидан (шудан) халос шудан, наҷот ёфтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
раҳошуда — [رهاشده] озодшуда, халосшуда, он ки аз банде ё қайде халос шудааст … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фоиз — I [فائض] а 1. иқт. барзиёд, зиёдатӣ, дарсад; саршор, лабрез; фаровон 2. файзбахш 3. файзёб, баҳравар II [فائز] а 1. расанда, ноилшаванда; фоиз шудан (гаштан) муваффақ шудан, комёб шудан 2. раҳоиёфта, растагор, халосшуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фориғ — [فارغ] а 1. халосшуда, наҷотёфта, озод, осуда, ором; фориғ кардан осуда кардан, хотирҷамъ кардан 2. бепарво, бехабар 3. осуда, хуш, осудахотир, хотирҷамъ; фориғ шудан озод шудан аз чизе, осуда шудан аз ташвиш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ